diam vs byk ckp

nak kata saya ni pendiam...opsss mmg la bukan...
nak kata saya ni sombong...lagi la tak...(selalu orang yang x knal saya akan kata saya sombong)
nak kata saya ni x byk cakap xder pun (ni cam sama kat atas tu)

kadang saya perasan saya ni diam jer x nak cakap2...kadang saya rasa saya ni byk sgt mulut...x mo berenti cakap...penah cuba nak jadi pendiam...tapi kang pelik lak orang sekeliling..kadang bila byk sgt cakap saya pula terasa diri tu over sgt...

yang sy perasan adalah ini...

bila saya marah= diam
bila saya geram=diam
bila sakit hati=diam
bila terasa @sedih=diam
bila sy ngantuk=lagi la sy diam
bila xde kena mengena dalam persembangan=sy akan diam (hormat lallalla padahal xnk menyampuk x baik!
bila sy merajuk=saya suka diam

tu perangai buruk sy...bagi sya la....diam tu maksud suka simpan kat dalam...malas nak cakap

bila saya happy=byk ckp (kdg orang pulak x suka sy bercakap)
bila dapat gaji :p=cnfm byk ckp klu lmbt dapat gaji lagiiiiiiiii byk cakap!
bila rasa nak kongsi masalah=sy suka diam tapi byk cakap pada orang yang sy percaya

sy x peramah sgt la...x reti...mungkin sebb sy x suka makan bontot ayam tu sebb sy x byk cakap..eh2 ade kna mengena ker :p

tapi diam tu lebih baik...jadilah orang yang sederhana...bercakap bila perlu, diam bila xde perkara yang penting nak dicakap..

p/s:masa sekolah, bila cikgu suh bercakap xnak , bila cikgu suh senyap ko plak nak bercakap hahahahahah